Het hoeft niet altijd Italië of Spanje te zijn. Ook in eigen land kan je perfect citytrippen en als je dan nog een uitnodiging krijgt om een leuk hotel in Antwerpen te ontdekken dan is het pas helemaal voor mekaar. Vorige week pakten wij onze koffers en waren wij te gast bij Novotel in Antwerpen. Na een fileloze rit werd Finjan onze eerste stop. Deze pittabar is één van mijn favorieten van ’t stad en kreeg niet geheel onverdiend een mooie vermelding in de Gault Millault gids. Je vindt de lekkerste specialiteiten uit het Midden-Oosten en kan er op alle momenten van de dag terecht voor een snelle ‘pitta’hap. Als je langs gaat, proef dan zeker hun falafel en hummus want deze zijn waanzinnig lekker.
Na een spannende tocht door de haven kwamen wij aan ons hotel. Het onthaal verliep vriendelijk en efficiënt en na een glaasje in de gezellige bar genoten wij van alle rust op onze kamer(s). Wij hadden twee kamers die wij konden omvormen tot één grote familiekamer. Handig als je toch wat privacy wilt.
Na een verkwikkende nacht én een nog verkwikkender bad stond er er heerlijk ontbijt op ons te wachten. Mijn dochters lieten zich van hun beste kant zien en genoten net als wij van al de aangeboden specialiteiten. Ik begon met de attractie van het ontbijtbuffet : het wafelijzer met vers beslag en maakte mij een heerlijke wafel. Nadien kwamen de koffiekoeken en het uitgebreid aanbod vers fruit aan de beurt. Of om het met de woorden van mijn dochter Fie samen te vatten “Wij hebben ons geweldig laten gaan”
Om dit stevig ontbijt wat te laten zakken, zetten wij koers richting binnenstad met eerst een bezoekje van het Red Star Line Museum
Dit museum vertelt je op een leuke én interactieve manier het verhaal van rederij Red Star Line. Tussen 1873 en 1935 verscheepten ze bijna drie miljoen mensen van Antwerpen naar Amerika en Canada. De oorspronkelijk gebouwen van de Red Star Line bestaan nog steeds en werden uitgebouwd tot een museum. Je gaat letterlijk op reis, vertrekt of liever vlucht vanuit alle hoeken van Europa richting Antwerpen. Daar kom je aan en moet je in de erbarmelijke omstandigheden wachten op de boot richting Amerika….
Wij zetten onze wandeling doorheen Antwerpen verder….
- met een verplichte stop bij de beste chocolatier van ’t land Dominique Persoone om er te genieten van zijn creativiteit. Wij gingen alvast voor de chocoladepillen en de mooie maar net iets andere paaseieren
- de fantastische markt aan de Stadsschouwburg. Als ik daar zo rondwandel heb ik verdomd veel spijt dat ik niet in Antwerpen woon. Het is geweldig wat je daar allemaal vind : super aanbod van groenten en fruit, geweldige kazen, verse pasta én een mega kraam met enkel tapenades, noten en vruchten (van dit laatste zijn wij alle 4 geweldig fan geworden.
Tegen de middag hadden wij weer een ‘hongerken’. Toen onze eerste optie : De Arme Duvel helemaal volzet bleek te zijn waagden wij onze kans bij Roger van Damme. Grappig hoe wij daar binnenkwamen : casual gekleed, voorzien van de nodige ‘plastiek zakjes van de markt’. Door het super vriendelijk onthaal verdween onze schroom al gauw.
Mijn dochters haalden eerst hun neus op bij het lezen van kaart. “Mama, hier lust ik niets van”. Toen één van Rogers’ klassiekers kon vertaald worden naar een kinderuitvoering groeide het vertrouwen. Als na het eerste hapje kwam, Roger himself nog eens aan tafel kwam vertellen wat hij voor hen bereid had, waren ze helemaal overtuigd. Terwijl mijn dochters genoten van een eigentijdse variant van ‘Steak Frit’ beleefden mijn man en ik de ene smaaksensatie na de andere : van het speenvarken vergezeld van verschillende texturen tot de geweldige combinatie : hoppescheuten, gepocheerd ei, griet en mousseline. Helemaal over the top waren tot slot zijn desserten. Het was al genieten bij het aanschouwen van zoveel schoonheid op een bord. Om dan nog maar te zwijgen van het proeven van al de smaken en texturen. Mijn ‘Celebration’ was een lust voor oog én smaakpapil. Ook ‘Botanic’ van mijn wederhelft blies ons bijna van onze stoel. Mijn dochters kozen voor een klassieker : Rogers’ pannenkoeken en vertellen nu – een week na ons bezoek- aan iedereen die het horen wil – hoe geweldig de Roger en zijn madammen wel waren.
