Een beenhouwersdochter op bezoek bij ’s lands beste slagerij. Dit moet mooie verhalen opleveren. Het was nog vroeg in de ochtend toen wij de kusttram namen richting Sint-Idesbald. En ja, ook tijdens een rustig weekendje aan zee, vindt een foodie het geen probleem om wat vroeger op te staan. Je hebt dan ook niet elke dag de kans op een blik achter de schermen bij een zaak die elke vleesliefhebber gezien moet hebben.
Wat ik bij Slagerij Dierendonck zag, heeft mij echt geraakt. Allereerst is het een mooie zaak die meteen uitnodigt om binnen te springen. Onder het goedkeurend oog van een echte rundskop kan je het meer dan uitgebreide assortiment van vers vlees en huisbereide specialiteiten bewonderen. Zoek je een cote à l’os van Limousin, een fluweelzacht stukje wagyu of een stukje rundvlees van bij ons, je vindt het er allemaal. Huisbereid is hier geen loos begrip. Zo wordt het overgrote deel van de charcuterie in eigen atelier klaargemaakt en heb je ook een uitgelezen assortiment aan buitenlandse vleeswaren.
Slager Hendrik nam ons ook mee in zijn atelier (of beter ateliers) wat de werkruimte is doordacht ingedeeld in verschillende kamers. Zo zagen wij de koks het traiteur-assortiment bereiden, waren de beenhouwers het gehakt aan het doormalen en passeerden wij langs de verpakkingsruimte waar de slaatjes leuk verpakt werden. Het meest spectaculaire van het bezoek vond ik de rijpingskamer waar het vers vlees hangt te rijpen (of te drogen). Dit ‘vlees’-kapitaal is naast de winkelverkoop ook bestemd voor toprestaurants als La Paix, In de Wulf,… Binnenkort wordt zelfs Sergio Herman klant.
Chapeau Hendrik voor je liefde voor het vlees. Je bent n echten en daar houden wij van. Bedankt ook voor je openheid om ons op een drukke zaterdag te willen ontvangen. Je bent een voorbeeld voor alle beenhouwers.
Ook een woordje van dank voor Mark voor het arrangeren van de afspraak en voor Sofie voor het stellen van de gerichte kennersvragen tijdens ons bezoek.
