De eindejaarsvraagjes van Tafelklap aan Tafelklap

Kom binnen en zet u. Met wie hebben wij vandaag de eer? Yes, ik mag eindelijk ook eens klappen. Voor zij die mij nog niet kennen : ik ben Anniek, madam van Bart en hippe madre van Fieke en Nore. Uitleggen en mannekes tekenen is mijn specialiteit. Met Tafelklap wil ik je het gevoel geven dat je met mij aan tafel zit. Ronduit vertellen ( of klappen in schoon Vlaams) over dingen die ik geweldig authentiek vind; daar draait deze blog / instagramaccount om. Bloggen is al sinds 2010 een creatieve uitlaatklep. Met Cuberdon&Macaron was ik één van de eerste Vlaamse foodbloggers. Ik deelde met veel goesting recepten en adresjes. Fantastisch vond ik deze pioniersrol. Ik ging naar evenementen en pikte af en toe een onvergetelijke persreis mee. De goesting is er nog altijd maar de focus is anders. Sinds begin dit jaar heb ik van mijn passie mijn beroep gemaakt en schrijf ik mee aan het smakelijke verhaal van andere (food)ondernemers.

Waar had jij het afgelopen jaar de gezelligste tafelklap of waar heb jij het lekkerst getafeld? Ik heb niet veel nodig om goeie tafelklap te hebben. Interessant gezelschap (al klap ik tegen een hond met een hoed op bij manier van spreken), simpele maar echte kost en ik ben content. Ik hou meer dan ooit van de eenvoud en laat de sterren liever aan mij voorbij gaan. Geef mij dus maar een goed pak friet, een simpel taartje of een stevige borrelplank.
Als ik er dan toch ‘topervaringen’ moet uitkiezen dan neem ik je graag mee op reis. Eén ervaring die er bovenuit sprong, was ons eerste terrasje in Tel Aviv. Het kon geen betere kennismaking met de keuken van het Midden-Oosten zijn. Nadien volgden nog veel andere tafelklapjes in deze geweldige stad. Caroline verzamelde ze allemaal in deze geweldige blogpost. Zoek je het dichter bij huis, ga dan in Berlijn eten bij Neni of een cocktail drinken in de MonkeyBar. Een uitzicht op de Berlijnse Zoo krijg je er gratis bovenop. Recent had ik samen met Annelies een mooie afsluiter van onze opleiding ‘Culinair Schrijven’. In Utrecht gingen wij lunchen bij Comptoir Libanais. Heel dicht bij huis heb ik één grote favoriet : De Bakermat. Fantastisch hoe de jonge chef de pannen van het dak kookt.

Stel, je krijgt carte blanche en je mag het feest van jouw dromen organiseren. Hoe zou jij het plaatje laten kloppen? Ik hou van unieke feestjes, zo die, die zo goed zijn dat ze maar één keer kunnen georganiseerd worden. Vooral geen stijf gedoe maar veel gezelligheid én originele gerechten die bij het feestthema passen. Een feestje waar ik nog altijd trots op ben, is onze Bal Marginal. Van een compleet foute dresscode tot onze ‘Château Migraine’ lieten wij daar het plaatje 100% kloppen. In deze blogpost krijg je 5 tips om er zelf ééntje te organiseren.

Kerstmis staat voor de deur. Welk gerecht komt er beslist op tafel? Dit jaar vierden wij kerst op verplaatsing. Ik had zonder overdrijven afkickverschijnselen. Het voelde raar aan om in de dagen voor kerst niet bezig te zijn met het zoeken naar originele recepten en het samenstellen van het ultieme kerstmenu. Gelukkig kan ik vandaag mijn hart ophalen en uitgebreid kokkerellen voor Nieuwjaar. Het thema is helemaal mijn ding : de keuken van het Midden-Oosten geserveerd op een grote aperitiefplank . Ik ben dan ook al 2 dagen bezig met het maken van labne, hummus, falafel,… en zelfs shashuka staat op het menu.

Kwalitatieve ingrediënten zijn de basis van elk kookavontuur. Van welk product sla jij met de feestdagen altijd een voorraadje in? Ik sla altijd een voorraadje van Champagne en biertjes in. De dorstigen laven is een werk van barmahartigheid, niet. Verder vind ik pateekes ook onmisbaar. Een echte kerstbûche met veel crème-au-beurre of een plotertaart van Bakkerij Heidi mogen niet ontbreken.

Het jaar 2019 loopt op zijn laatste benen. Welke gebeurtenis bracht je het afgelopen jaar (een beetje) van jouw melk? Eind 2018 stierf mijn klasgenootje Katrien na een slepende ziekte. Het voorbije jaar dacht ik vaak ‘Ons Katrien kan al dit moois niet meer meemaken’. Ze liet mij ook haar manier meer relativeren en genieten van de kleine dingen. Bedankt schoon madam. Daarnaast kan ik mij behoorlijk opwinden over de verzuring in onze maatschappij. Ik woon in één van marginale driehoeken van het land waar extreemrechts het te goed doet. Er wordt veel geklaagd en gezaagd maar weinig ondernomen. Het is vooral de groeiende kloof in onze maatschappij die mij zorgen baart. Wij hebben het goed, wij denken progressief, wij willen meewerken aan een beter klimaat,… Maar er is een andere groep die mort, die niet content is en nog heel ver van de klimaatproblematiek af staat. Wij hebben nood aan bruggenbouwers, aan mensen met visie en charisma en niet aan (pre)formateurs die zoveel maanden na de verkiezingen nog altijd geen regering kunnen vormen.

Welke (food)trend heb jij het afgelopen jaar ontdekt? Groenten en nog eens groenten. Deze beenhouwersdochter moet iets bekennen. Ik heb sinds kort een vegetariër in huis. Was mij dat even schrikken ☺. Nee hoor, het was de gelegenheid om mijn kookgewoontes aan te passen. Groenten zijn voortaan het vertrekpunt van elk kookavontuur. Met het inspirerend tripje naar Tel Aviv in het achterhoofd en een paar inspirerende kookboeken bij de hand komt dit helemaal goed.

Van de tafel naar de zetel. Welk boek heeft je het afgelopen jaar het meest kunnen bekoren? In de categorie non-food was het boek ‘De Columbus’ van Wim Lybaert ideale vakantielectuur. Het belang van het onderweg zijn vat hij zo mooi samen. ’n Topkerel. Recent heb ik dankzij Evelien de ‘Joy of Missing Out’ ontdekt. Fantastisch hoe Nele Colle voor meer ruimte in mijn hoofd en je laat kiezen voor wat echt belangrijk is.
In de categorie ‘food’ is er één boek het afgelopen jaar onmisbaar geworden. In ‘Zout, Vet, Zuur en Hitte’ slaagt Samin Nosrat erin om koken samen te vatten in deze vier elementen. Het verandert én verbetert je manier van koken.

Op naar het magische jaar 2020. Wij moeten met onze tijd mee. Welke podcast of app zou je niet meer willen missen?
Ik ben graag en veel op de baan. Ik ben een grote fan van Waze een app mij effeciënt naar de juiste bestemming brengt. Op stap met vrienden gebruik ik graag Spiltwise want goede rekeningen maken nog altijd goede vrienden. Onderweg probeer ik af en toe een podcast mee te pikken – Stir the pot vind ik zalig. En tussen al dat technologie geweld ben ik ook een fan van het eenvoudige notitieboekje waarin in de principes van bullet journaling zo goed mogelijk probeer toe te passen.

Waar gaat/ gaan jouw reizen in 2020 heen? Eén reis is al geboekt : Noorwegen. Letterlijk en figuurlijk ver buiten mijn comfortzone. Rondtrekken en kamperen in een streek zonder restaurants wordt een uitdaging. Verder heb ik veel behoefte aan vitamine C(ity) en wil ik de mooie boerenbuiten van Appelterre af en toe eens achter mij laten. Kopenhagen, San Sebastian, Beiroet of Turijn staan op mijn bucketlist. Wie gaat mee?

Welk (ondernemers)doel wil je in 2020 bereikt hebben? Op persoonlijk vlak wil ik nog meer het ‘less is mor’ principe gaan toepassen. Lid worden van de plukboederij, zuurdesembrood bakken, in de hof werken en elke dag genieten van de simpele Tafelklap.
Op professioneel vlak wil ik eindelijk gaan doen wat velen mij al maanden zeggen. ‘Mijn eigen Anniek-ding’ doendus, inspireren met frisse én smakelijke communicatie. Ik wil meer de focus gaan leggen op het coaching en begeleiden van (food)ondernemers. In januari start ik daarom met een nieuwe opleiding ‘smakelijke communicatie’ gezellig aan de keukentafel. Hier lees je alle details.

Tot slot….heb je nog een leuk quote voor ons? Ik gebruik graag één van de oneliners van mijn grootmoeder zaliger. “Je moet de mensen nemen zoals ze zijn en niet zoals ze zouden moeten zijn.” Mijn ‘metjen’ was een wijze madam.