Ik werk in wat je noemt een ‘onherbergzame’ streek. Omdat er weinig of geen cafés en andere horecazaken in de nabije omgeving zijn, moet je al een eindje stappen om iets deftig te vinden. Maar een foodie zou geen foodie zijn als zij niet zocht en vond. Chez Lucia is zo één van die zaken waar je mij af en toe treft. Dit café is het perfecte voorbeeld van een Brusselse bruine kroeg, geen chi-chi maar stevige pinten en nog stevigere kost. Ook de cafébazin is buitengewoon. Lucia, een echte Brusselse met Griekse roots runt in haar ééntje de zaak en bedient dagelijks een bont publiek. Van de vaste stamgasten die haast vergroeid zijn met het meubilair tot bedienden die in de buurt werken en er ’s middags wat verfrissing zoeken. Op antropologisch vlak is dit café daarom al de moeite.
Ook de echte foodies komen bij Lucia niets te kort. Ze serveert verzorgde klassiekers als spaghetti, moussaka en croques en zorgt maandelijks voor één of andere suggestie. Vorige week had ik samen met mijn collega’s zo al één van de culinaire ervaringen van het jaar : gamba’s à volonté. Fingerfood in de pure betekenis van het woord : gretig pellen, doppen in een heerlijke sausje,wat brood en echte Griekse sla erbij. Vingers en duimen werden meer dan eens afgelikt. Kortom wij hebben gesmuld tot de gamba’ s (figuurlijk) onze oren uitkwamen.
Volgende maand serveert Lucia konijn op zijn Grieks en ribbetjes. Ik kijk er al naar uit…
Taverne Chez Lucia, Antwerpsesteenweg 222, Brussel (in de buurt van de Koning Albert II laan)
