Kom binnen en zet u! Met wie hebben wij vandaag de eer?
Annelies van Een lepeltje lekkers
Mama van twee tieners
Trotse Gentenaar sinds 1999
Kookboekenverslaafd
Onverzadigbare culinaire nieuwsgierigheid
Taalliefhebber
Welke gebeurtenis is jou het afgelopen jaar het meest bijgebleven? En waarom?
Op persoonlijk vlak kon 2022 niet slechter starten. We moesten veel te vroeg en veel te onverwacht afscheid nemen van mijn schoonmama. Het hele najaar van 2021 was erdoor getekend, en het verlies drukt ook nu nog een zware stempel op ons leven.
Positiever was dan weer dat ik in mei met een nieuwe job kon starten. Als communicatiemedewerker van de faculteit Geneeskunde en Gezondheidswetenschappen mag ik mij dagelijks uitleven in één van mijn grote passies: communicatie. Ik schrijf teksten, houd de social media up-to-date en probeer het communitygevoel (nog) te versterken met de maandelijkse nieuwsbrief. En af en toe smokkel ik eens een taartje mee naar het werk, zodat ik ook die andere passie kan onderhouden.
In welke restaurant heb je afgelopen jaar ’t lekkerste gegeten?
Na het verlossende telefoontje voor mijn sollicitatie gingen mijn man en ik lunchen bij Bistro Julien in Lievegem. We werden omvergeblazen door de creatieve keuken van Davy, de geruisloze bediening en de rustige, elegante sfeer in het eenvoudige pand aan de vaart. Het moment was fantastisch, en het eten moest niet onderdoen. Ik herinner mij vooral de zon op mijn snoet en het allesoverheersend gelukzalige gevoel van die middag. Onvergetelijk.
Wie mag voor ‘jouw man / vrouw van het jaar 2022’ worden? Wie geef je dan weer de titel ‘lul van het jaar’? De lul van het jaar is voor mij ongetwijfeld FIFA-baas Infantino. Wat een misselijkmakend nepotisme en een al even walgelijke communicatiestijl. Ik kan er nog steeds niet bij dat de One Love armband verboden werd, en misschien nog meer dat dat al bij al vrij geruisloos aanvaard werd. Een symptoom van het oprukkend individualisme in onze maatschappij, vrees ik.
Mijn man van het jaar is gewoon mijn man. Dat hij een meer-dan-fulltime job combineert met een lerarenopleiding en daar elke dag de drive voor kan blijven vinden: daar heb ik alleen maar bewondering voor. Al kan ik – samen met hem – niet wachten tot dat diploma op de mat ligt…
Welk (kook)boek, podcast of serie bracht je recent veel plezier? Enkele weken terug organiseerde ik voor het eerst een “kookboekenclub” bij mij thuis. Samen met een groep vrienden kookten we uit het “Vietnamees” van Uyen Luu, uitgegeven bij Good Cook. Het boek lag al enkele maanden in mijn kast, en alhoewel ik het al dikwijls doorbladerde, was het er nog niet van gekomen om er effectief iets uit te koken. Met de kookboekenclub hebben we samen 7 heerlijke gerechten bereid én opgegeten, het één nog lekkerder dan het andere. Ik hou van de Aziatische keuken en haar interessante texturen en frisse smaakcombinaties. En dit boek weet dat wonderwel te vertalen in haalbare recepten die ook voor een Westers smaakpalet geschikt zijn.Het is misschien niet zo bekend als Ottolenghi of Donna Hay, maar het is een echte aanrader. Zet maar op je kerstlijstje!
Afgelopen jaar richtte ik samen met Caroline van Avocado van de Duivel Faim de Flandre op. Wij zijn een culinair contentbureau dat foodondernemers helpt om de juiste woorden te vinden. Op welk (persoonlijk of professioneel) project ben je bijzonder fier?
Voor Een lepeltje lekkers was het een moeilijk jaar, omdat ik door de omstandigheden te weinig goesting had om echt regelmatig nieuwe content te creëren. En toch ben ik blij met wat ik gepubliceerd heb. Het meest fier ben ik op dit stopmotion filmpje dat ik onlangs maakte voor een samenwerking met Pain des Fleurs. Het was de eerste keer dat ik met stopmotion aan de slag ging, maar het smaakt naar meer.
’t Leven is in 2022 flink duurder geworden. Aan wat zou jij je laatste euro uitgeven? Als het over eten gaat: aan verse, ambachtelijke producten. Ik eet liever maar 1 keer in de week vlees dan elke dag een stuk van minderwaardige kwaliteit. Bij een gepassioneerde ambachtsman of -vrouw krijg je de liefde voor het vak er nog eens gratis bovenop. Als dat geen koopje is.
Privé zou ik alles geven voor tijd samen met mijn gezin. Door drukke jobs en bezigheden is dat niet altijd evident. Echte quality time is mij veel waard.
Het worden weer normale feestdagen. Wat zijn je jouw ‘wilde’ plannen voor Kerstmis en Nieuwjaar?
Kerstavond vieren we sinds enkele jaren met ons viertjes. Ik hou ervan om een vrij eenvoudig, traditioneel kerstmenu te serveren met klassiekers als garnaalcocktail, petitbeurretaart en aperitiefkroketjes. Ik zorg ook voor veel pakjes onder de kerstboom: meestal kleine dingen waarmee ik mijn huisgenoten écht kan verrassen.
Op kerstdag gaan we samen met mijn zus en haar gezin bij mijn ouders vieren. Dan halen we een lekker menu af en schuiven we samen aan de feesttafel.
Oudejaar zullen we voor het eerst sinds de start van de pandemie weer met vrienden vieren. Ieder zorgt voor een gerecht én een pakje. Na het eten spelen we een spel en verdelen we de cadeautjes. Gezelligheid verzekerd!
Welk gerecht komt zeker op je feesttafel? Zoals hierboven al vermeld: petitbeurretaart! Alleen al het maken ervan roept zoveel fijne herinneringen op dat ik het niet zou kunnen missen. Vroeger hielpen mijn zus en ik om de koekjes in cognac te weken; nu doen mijn dochters dat. Zelf zorg ik voor de crème au beurre, al heb ik die vorig jaar wel twee keer moeten maken omdat hij geschift was, en zelfs die tweede keer was hij niet perfect. Een werkpuntje voor dit jaar dus!
De jacht naar cadeautjes is weer geopend. Met welk ‘pakje’ kunnen wij jou plezieren?
Goh, ik moet niet veel hebben. Ik ben perfect gelukkig met wat ik heb, en vind het vooral belangrijk om te kunnen samenzijn met mijn gezin, familie en vrienden. Dat neemt natuurlijk niet weg dat ik het heel erg kan appreciëren als iemand mij weet te verrassen. Dus ik zou zeggen: laat je maar eens goed gaan! 🙂
Welke stad moeten wij volgens jou zeker eens bezoeken? Geef ook je favoriete (foodie) adresjes mee. Deze zomer hebben mijn man en ik een paar dagen in Amsterdam doorgebracht, en hoewel ik er al geweest was, heeft de stad mij toch weer kunnen verrassen. We verbleven buiten het centrum en hadden de fietsen meegenomen. Heerlijk om op die manier een stad te bezoeken te zijn, omdat je zo veel flexibeler bent en meer kan zien.
Ik had ook de indruk dat iedereen er ontspannender was dan ik mij herinner van de vorige keer. Maar misschien lag dat ook aan het prachtige weer. De stad is erg groen en heeft heel diverse buurten met elk hun sfeer en eigenheid.
We hebben enorm genoten van een sharing-diner bij Neni, een keten waarvan ik de vestiging in Berlijn al eens bezocht. De Midden-Oosterse mezze, het heerlijke brood en de originele maar niet overgecompliceerde gerechten konden mij echt bekoren. Ook Café Nieuw Amsterdam zou ik zo weer bezoeken. Ik kreeg de tip van collega-foodblogger Mie en place, en het stelde absoluut niet teleur. De binnenkoer was übergezellig en de Frans-geïnspireerde kaart heeft voor elk wat wils. De bediening was daarenboven erg hartelijk, en de gerechten waren met zorg bereid. Wat wil je nog meer?
Wie, wat zijn je favoriete (food)instagramaccounts? Ik volg @sabrinaghayour graag. Zij is een Britse kok met Iraanse roots en heeft een hele reeks heerlijke kookboeken op haar naam staan. Voor zij die houden van Ottolenghi’s keuken, maar opzien tegen de waslijst en ingrediënten en de soms nogal uitgebreide bereidingswijze van zijn gerechten: koop eens een boek van Sabrina! Maar ik dwaal af.
Haar Instagramaccount is een combinatie van recepten en persoonlijke intermezzo’s. Daarbij is ze zo verrassend eerlijk en oprecht dat het allemaal erg herkenbaar is. Hier geen opgesmukte gezinsfoto’s, gephotoshopt selfies of afgelikte foodfoto’s, maar gewoon het leven zoals het is, zoals bij jou en mij. Verfrissend.
Als het ook eens geen food mag zijn, moet je @celestebarber zeker volgen. De Australische imiteert de absurde filmpjes van beauty- en andere influencers, en het is HILARISCH. Zeker eens checken.
Met wie zou je volgend jaar eens graag een Tafelklapke doen? Ik kies voor Nigella Lawson, al zal ik waarschijnlijk zo “starstruck” zijn dat er niet veel uit mijn keel komt. Als je één boek van haar gelezen hebt, weet je dat ze een ongelooflijke passie heeft voor eten. Dat ze er dan ook nog op zo’n eloquente en creatieve manier kan over spreken en schrijven, dat bewonder ik heel erg. Ik zou haar misschien uitnodigen bij mij thuis en vragen of ze zin heeft om samen een lunch te bereiden. Hoe zalig zou dat niet zijn…
Even in de glazen bol kijken…welke (culinaire) trend zie jij in 2023 helemaal doorbreken? Ik weet niet of het realistisch is, maar ik hoop dat het een terugkeer naar de kleine(re) producenten en ambachtslui is. Meer kopen bij mensen die weten wat ze doen en waarvan jij weet wíe ze zijn, en minder bij de gezichtsloze mastodonten die anoniem aan de voordeur leveren.
Had je 10 miljoen, wat zou jij dan in 2023 doen? Ik val misschien in herhaling maar: tijd kopen. Ik zou ervoor zorgen dat mijn gezin meer kan samenzijn, door diensten te kopen die mijn leven makkelijker maken en door mijn dierbaren wat vrije tijd te kopen. Ik zou hen meenemen op reis, zodat we eens écht afstand kunnen nemen, en ons daar gewoon onderdompelen in het grote niets. Ongetwijfeld komen daar heel wat mooie herinneringen en creatieve ideeën uit voort.Ik zou ook graag iets weggeven om anderen vooruit te helpen. Bijvoorbeeld aan een onderzoeksfonds van mijn eigen universiteit, waarmee men dan behandelingen kan zoeken voor ziekten die nu nog ongeneeslijk zijn.
Doe een (zotte) wens…
Ik ben nogal een rationeel, voetjes-op-de-grond type, dus mijn wens is heel gewoon: ik wens een jaar waarin iedereen rondom mij gewoon gezond is, en waarin we samen kunnen genieten van de kleine dingen in het leven. Ik heb aan den lijve mogen ondervinden hoe belangrijk dat is, en wat een impact het tegenovergestelde kan hebben. Dus ik hoef geen grote wensen of materiële dingen.
